Plan C

Gisteravond hebben we nog een erg leuk gesprek gehad met een ander gezin met 2 dochters van 17 en 20 jaar oud. De ouders zaten te kletsen en de meiden waten vooral met de mobiele telefoon bezig(er was WIFI!). Deze mensen waren 25 jaar geleden getrouwd in Las Vegas en waren nu bezig met hun meiden aan een rondreis. Even ervaringen en tips uitwisselen.

Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat......

Mooie plannen voor vandaag, een leuk trip over de mooiste Highway van Amerika Highway 12 richting Bryce Canyon National Park. Onze plek voor morgen. De weg is boven op een rim (rand) en je kunt op een paar momenten aan twee kanten de afgrond in kijken richting het dal, een erge smalle weg dus maar wel abembenemend MOOI! De kleuren van de rotsen zijn nu meer geel en grijstinten. En er is af en toe ook een mooi dennenbos. We hebben herten, bambi's, een vos en een groundhog (volgens mij een prariehond, maarAlex en ik verschillen hier nog van mening over).
Onderweg hadden we een stop en wandeling gepland bij Calf Creek, een mooie route met aan het einde een waterval. Maar het liep even anders....... Werk aan de weg, alle afritten van Highway 12 die wij wilde nemen waten afgesloten :-((

Dan maar stoppen vlak voor Bryce Canyon voor wat soolfood, een heerlijk late Maciato, een verse icetea voor Anouk een normale koffie voor Alex en een koffie caramel frappachino voor Aukje met twee heerlijke stukjes taart om samen te delen. Op het terras zaten we even genietend van dit alles. 

Toen door naar Bryce Canyon, plan C. Bij het informatie centrum even navraag gedaan, en we hebben een leuk loop uitgezocht voor vandaag en een voor morgen.
Stappen we in de auto.........opeens een beste regen in onweersbui op ons pet. Het is een dag waarop de plannen letterlijk in het water vallen. We zitten nu even in de auto de bui af te wachten. Misschien gaat het toch nog goed komen vandaag??

En inderdaad, het kwam goed, MEER dan goed. Na de bui hebben we het Navaho trail gelopen. Het pad was in het begin net een knikkerbaan. Zigzaggend met een behoorlijke daling gingen we de Bryce Canyon in, helemaal naar de bodem. Er zijn een paar leuke foto's van gemaakt! Daarna een aardig stuk over de bodem van de canyon waar je af en toe heipalen van dennenbomen tegen kwam van tientallen meters hoog, een kale stok van een halve meter doorsnee met een klein pruikie bovenop. Echt grappig:-) 
De weg naar boven was ook weer een knikkerbaan. Maar geleerd van een vorige wandeling deden we regelmatig een foto (uitrust voor Rimada) stop. Bovenaan hebben we onder het genot van een vers geschilde appel, nog even genoten van de het uitzicht en de chipmunks die kwamen bedelen. Op voeren staat een 100 dollar boete dus dat hebben we maar niet gedaan.

Op naar het hotel, de Ruby Inn. Dit hotel is net een dorp op zich! Alles wat een vermoeide reiziger zich kan wensen is hier te krijgen. We gaan vanavond naar een Western show in Ebenezer Barn. Eten drinken en muziek, effies de sfeer proeven van zoiets. 
Net terug van de western show, terug gelopen in een pittige wind en onweer. De show was leuk en liep gestroomlijnd, er zaten een brad mensen in Ebenezer Barn. Grappig om een keer mee te maken. Leuk gepraat met een stel Amerikanen die samen met hun uitwisselingsstudent hier waren. Het meest grappig vond ik nog dat die student de Amerikanen mee sleepte naar alle uithoeken van Amerika. De mensen gaven ruiterlijk toe dat ze anders waarschijnlijk nooit zoveel van hun eigen land zouden hebben gezien. Dat horen we niet voor de eerste keer, Amerikanen komen vaak hun land niet uit....raar eigenlijk, want ze hebben wel overal een mening over.....Het eten was helaas niet om naar huis te schrijven.

Zo, nu met de kippen op stok, morgen er vroeg uit want we willen een pittige tweede trip maken in Bryce Canyon en voor het heetst van de dag weer weg zijn. We hebben er zin in!