Warme en wild west

Bizar, er zijn veel dingen bizar.
Iedereen spreekt je aan met " How are you?" Maar ze willen niet echt weten hoe het met je gaat.
Bij de bushalte van Tucson krijgen we met een wildvreemde handtekeningenjager een serieuze discussie over het slechte onderwijs systeem in Amerika. Die dan weer abrupt eindigd toen onze bus voor kwam rijden.
De enorme consumptie maatschappij die Amerika is. We rijden 30 mile over de weg en zien aan twee kanten alleen maar winkels en winkelcentrums, a la het Runshopcentrum in Hoorn. Al die mensen die daar werken hebben blijkbaar bestaansrecht in die bedrijven.

Gister en vandaag hebben we weer wat dingen van "The Bucket list" afgestreepte. ( al wist ik niet dat ik die had).
--Een geweldige Amerikaanse Steak eten, in een hip restaurant met vlotte bediening die aan al je wensen tegemoet wil komen. Een verademing met Holland soms (he Carla :-))
--Eten uit een emmer ijs ( Alex en ik hadden samen een emmertje en we hebben de helft weggegooid) Maar de meiden vonden het geweldig!
--En een supermarkt bezoeken zo groot als een voetbalstadion.
Wat ons opviel is dat je op elk uur overdag geen mens ziet lopen over de straat, maar in de supermarkt kom je ze bij bosjes tegen, inslaan dus.

En toen was er Biosfeer2, geweldig! Dit kan ook alleen maar in Amerika. Midden in de woestijn een kassencomplex "en dan druk ik me wat simpel uit" waar ze begin jaren negentig met tien mannen en vrouwen gingen kijken of ze in deze glazen bol konden leven zonder hulp van buiten. Op dit moment worden er nog veel experimenten gedaan m.b.t. het milieu e.d. Heel erg interessant en leuk om te bezichtigen! Vooral die zwaar gepensioneerde man die als onze tourgide pas opleefde toen hij door had dat wij zijn verhaal echt graag wilde aanhoren :-) . Hij bedankte ons voor de aandacht en vindt dat " quit refressing" .
Uiteindelijk eindigde de toer in een ronde dome. "Wat saai" maar dit veranderd onmiddellijk toen we door hadden dat we aan de binnenkant van een enorme ballon stonden, waarmee de drukverschillen in de biosfeer werden opgevangen die veroorzaakt werden door de temperatuursaanpassingen.
De rest van de dag werd een balansdagje hadden we samen besloten. Dus wat brood en sla met beleg ingeslagen voor vanavond een een lekkere meloen als dessert.

Op de terugweg zijn we gestopt bij het San Xavier del Bac missiehuis uit 1692 heel oud dus! Hij ligt in een indianen reservaat en het was best even leuk om dit apparte gebouw te bewonderen. Ik vond de plafonds erg bijzonder. Balken met takken er op, hoe hou je dit lekvrij??

Nu zitten we lekker uit te zakken in het hotel, effies zwemmen, een borrel doen straks en een boekje of een puzzeltje leggen. Het kan ook best zijn dat we nog een spelletje gaan zwarte vrouwen, ik moet mijn skills immers wel bijhouden!!