Hooverdam

Zo we zijn weer onderweg, onze roadtrip is de derde week ingegaan, we zijn op de helft!.

Eerst maar eens even ingeslagen bij de Walmart. In de hotelkamer in Las Vegas hadden we geen koelkast dus de voorraad was wat karig. Nu ga je ook niet voor de goedkoopte op De Strip boodschappen doen, dus het was even zoeken naar een supermarkt. " leve de Tom Tom!"

Op naar de Hooverdam, het was maar een half uurtje rijden dus we waren er zo. Weer zo'n commerciële machine zeg! Parkeren voor een tientje. En dan naar het visitorscenter, een berg volk ging dezelfde kant op en we kwamen in een rij. Wat er toen gebeurde geeft wel aan hoe bang ze zijn voor een aanslag! Eerst werd op de toegangsweg onze auto al gecontroleerd, we moesten langzaam rijden en een inspecteur keek de auto in. Alex moest zijn raampje naar beneden draaien.

Bij de ingang van het visitorscenter leek het wel een luchthaven. Er mocht alleen water mee naar binnen. De tassen de moesten in een bak door de controle apparaten en de riemen moesten af. De mensen moesten door een metaaldetector poort en er was een hele lijst van dingen die niet mee naar binnen mocht.
Dan kon je gelijk betalen voor de tour, maar daar had ik geen zin in. We wilde gewoon even op de Hooverdam lopen verder niets. Dus bij de kassa even navraag gedaan, en via een andere route was het mogelijk ook zonder verdere betaling de Hooverdam te bezichtigen. Het is best grappig om er overheen te lopen en te bewonderen hoe dit is gemaakt en wat een impact zo'n dam heeft op de omgeving. Het was alleen jammer dat het er zo heet was, wel 44 graden! Het zweet gutste uit al je poriën. Dan loop je dus met hoge koorts, en dat doe je niet voor je lol. Maar we hebben hem gezien! :-)) Gauw weer de koelte van de auto opzoeken.

Nu een best stuk rijden naar Bakersfield onze volgende overnachtingsplek. Mochten we enig idee hebben gehad om tussentijds nog iets te bezichtigen, dat gaat dat niet door. De teller van de auto blijft tussen de 40 en 43 graden aangeven buiten, dus we blijven in de auto zitten met de airco aan.

Natuurlijk wel een gestopt om toiletteren, bij Peggy Sue's Dinner. Best schattig, het werd gerund door bijna allemaal oudere vrouwen en het ging er een beetje chaotisch aan toe. Maar de aardbeien rabarberpie was lekker en de curlyfrieten ook.
Om the road again! De rit is eigenlijk saai, eindeloze prarie. Lage pollen begroeiing meestal dood. Ach ja, het kan niet altijd halleluja zijn. De dames zitten achterin met een boek of mobiel en Alex en ik laten af en toe een woord vallen over het verkeer of iets wat er onderweg op valt.
In het hotel aangekomen is de kamer verziekend warm, de airco draaide nog niet. Dus eerst maar even zwemmen. Ik denk dat het een kaartje leggen wordt vanavond. Een anticlimax na een avond Las Vegas, effies bijkomen.