Zeker geen Disney!

Na een ochtenden uitslapen en een "Home made" ontbijtje. Zijn we in de iets wat sportieve kleren gestapt om de Grand Canyon te beleven. 
Na een korte vierbaans file voor de ingang betalen we 80 dollar aan de vriendelijke boswachter zodat we de rest van onze trip alle nationale parken in kunnen. We volgen de bordjes naar het bezoekerscentrum en parkeren de auto. Aukje trekt haar wandelklompjes aan en wij onze wandelschoenen. Wat er ook gebeurd de wandelschoenen gaan niet op de foto, volgens Aukje zijn ze niet flatteus genoeg :-((
En dan stappen we in de geoliede machine die de bezichtig van de Grand Canyon heet.

Jeetje wat is dit massaal en doordacht opgezet. Er is gewoon een asfalt looppad voor de niet getrainde en oude en invalide bezoekers! Er zijn pendelbussen waarin je op heel veel punten op en af kunt stappen, het lijkt wel de hop-on hop-of bus in Barcelona! We hadden ons nog niet goed gerealiseerd wat een mega attractie deze canyon is. 
We lopen het asfaltpad en laten ons daarna met de bus afzetten op een wat minder goed begaanbaar gedeelte. Maar jeetje wat is dit GEWELDIG en ADEMBENEMEND MOOI!!! De meiden hebben zich helemaal een slag in de ronde gefotografeerd we leken wel Jappaners tijdens hun eerste bezoek op de Amsterdamse Wallen.

De door erosie afgesleten aardlagen zijn zo duidelijk te zien, het lijkt wel of god met een mes in de boter heeft gesneden en dacht, hier wat er af,....... hier wat er bij......Hij was in iedergeval in een goede bui, dat is duidelijk te zien. Het was helder weer dus we keken mijlen ver en zagen de Colorado rivier als een dun draadje wol door het landschap slingeren, (hij schijnt in werkelijkheid een Amerikaans voetbalveld breed te zijn). Voor de sportievelingen zijn er dagtrips naar de bodem van de canyon, en deze mensen zagen we soms als mieren de stijle wanden af slingeren.
Na een uurtje of 6 wandelen en genieten van alles zijn we met het busje weer terug gegaan naar de auto. De bienne benen bij ut gat of.

De schoenen staan uit te stinken in de auto (wordt lekker morgen:-€). Wij zitten uit te zakken en ik kan maar een ding zeggen bekijk de foto's, maar het is zeker nooit zo mooi als in het echt. De Grand Canyon is een wereldwonder, dit soort mega immens natuurpracht kom je in Europa naar mijn weten niet tegen. Walt Disney had de Grand Canyon moeten bezoeken, want dan had hij zich gerealiseerd dat geen mens de attracties van de natuur kan evenaren. 

Natuurlijk moest (toen wij weer op aarde waren geland) de innerlijke mens ook even bedienen, en dat hebben we gedaan in een Mexicaans restaurant waar het eten heerlijk was maar wel erg veel. Dus ik heb weer wat van de bucketlijst afgestreept, ik heb de halve kilo kippilaf in laten pakken en die doen we morgenochtend op een broodje bij het ontbijt:-)) lekker!